Y cyntaf oedd Sam Tan. Cartwn o ddyn diflas di-ddimensiwn. Nes i lawenhau i ddechrau o glywed fod y dyn ma'n bwriadu teithio fyny i ynys Caye Caulker o Livingston hefyd - cwmni yr holl ffordd i fyny ar y siwrne deuddeg awr, a cwmni dyn tan, neb llai - mi fyddwn i'n ddiogel yng nghwmni hwn. Dyma groesi'r mor mewn cwch modur maint pedwar bath, ac fel bath yn union roedd hwn yn brysur lenwi hefo dwr ar y daith herciog i Belize. Ar ol cyfri fy asennau, cychwyn taith saith awr wedyn mewn chicken bus efo amrywiaeth diddorol o bobl yn eistedd wrth fy ymyl ac yn cysgu ar fy ysgwydd. Mi alla i siarad dros Gymru, a Guatemala, a hydnoed cynal sgwrs ddifyr hefo blwch post, ond doedd na'm gair i'w gael o ben Sam Tan o un pen y daith i'r llall.
Yncl Sammy oedd yr ail. Roedd ganddo goron o dreadlocks gwyn ar ei ben, string vest a'r shorts byra welsoch chi erioed. Dyma'r hen wr yma ar ei feic yn penderfynu fod o am chwilio am lety i fi a Sam Tan ar ol ni gyrraedd Caye Caulker. "Dim diolch" medde fi yn dawel a snicio i ffwrdd i'r cyfeiriad arall yn gobeithio y bydde Sam Tan ddim yn sylwi, ac yn dilyn Yncl Sammy. Pum cam i'r cyfeiriad arall a roedd y ddau Sam tu ol i mi fel cwn bach.
Diwrnod wedyn oni ar goll yn llwyr yn rhywle ar yr ynys ar gefn beic. Oni ar lwybr mor gul nes oni ddim yn siwr ar rai adegau swni yn ffitio drwyddo fo. Roedd gen i frigau yn fy ngwallt, a roedd na ryw greaduriaid tebyg i ddreigiau bach yn mynnu rhedeg i fy llwybr i. Dyma fi'n clywed llais yn dod o du ol i mi "You lost? I show you the way..." a dyna lle oedd Yncl Sammy ar ei feic.
A dyna sydd gen i ddeud am Belize am y tro. Dwi'n mynd i orfod gadael yr internet caffe. Mae na ddyn a dynes tu allan efo castanets a gitar allan o diwn yn udo, a ma nhw mor ofnadwy o wael, mor drychinebus o aflafar nes dwi yn teimlo'n sal.
No comments:
Post a Comment